Verslaafd

Ondanks dat ik gezegend ben met een oprecht hippie-hart, heb ik een ietwat oppervlakkige guilty pleasure… ik hou van shoppen. Ik ben dol op het kopen van kleding, schoenen en tassen. Wat kleding betreft heb ik een sterke voorliefde ontwikkeld voor jurken. En ik ben niet eenkennig, ik hou van jurken in diverse soorten, kleuren en stijlen. Er hangt inmiddels een aardige collectie in mijn kast. Nu heb ik met

mezelf afgesproken dat ik niet meer voor ieder feestje een nieuwe jurk koop. In mijn kast is keuze genoeg en ik ga sommige jurken gewoon wat vaker dragen. Pas geleden was ik uitgenodigd op een bruiloft. Dresscode voor de dames: kleurrijke jurk. Appeltje-eitje…zou je denken. Maar oh, wat een opgave om de juiste jurk te kiezen. Na lang wikken en wegen kom ik uit op een weinig-tot-nooit gedragen zomerse rode jurk, ooit in Zuid-Afrika gekocht. Tussen jurk en mij was het liefde op het eerste gezicht en als ik ‘m aanpas weet ik weer waarom. Hij voelt goed, zit mooi en is feestelijk. Kleurrijke jurk: check! Na de bewuste bruiloft staan de volgende uitdagingen alweer voor de deur; een feest in Zwolle en ons eigen 25-jarig huwelijksfeest. Ik weet precies wat ik op beide feestjes aandoe en de jurken hangen al klaar. Voor manlief is het een ander verhaal, die moet in ieder geval nieuwe schoenen. Op zaterdag gaan we naar de stad. Daar vinden we vinden niets, dus op de terugweg stoppen we bij een fijne schoenenzaak bij ons in de buurt. We zijn er vaste klant. Terwijl manlief doelgericht naar de herenafdeling gaat zie ik vanuit mijn ooghoeken een paar fantastische laarzen. Ik verman me en loop door; we komen níet voor mij en ik heb géén laarzen nodig. Manlief slaagt niet en beweegt zich richting de uitgang. En dan handel ik razendsnel. Nog voordat manlief de deur heeft bereikt vraag ik de verkoopster om de laarzen in mijn maat te halen. Ik pas ze aan en loop  ingelukkig rondjes door de winkel met de laarzen aan mijn voeten. Manlief vind de laarzen ook mooi en is van mening dat ik ze moet kopen. Ik ben het roerend met hem eens en loop blij naar de kassa. De laarzen kosten kosten een klein fortuin, maar ze zijn het waard. Eenmaal thuis bewonder ik de laarzen keer op keer…ik krijg er geen genoeg van. Manlief vind dat ik de laarzen op ons huwelijksfeest aan moet doen. Ik twijfel, ik heb er geen passende jurk bij. En de jurk die ik zou dragen hangt al klaar. Maar ja, de zijn laarzen zijn wel mooi en ik houd van winkelen en nieuwe jurken. Ik ga overstag. Een paar dagen later gaan we met z’n tweetjes doelgericht op pad. Ik ben goed voorbereid en binnen 10 minuten heb ik een nieuwe jurk. Manlief slaagt ook en tevreden zoeken we een terras. Dit moet gevierd worden! Op de dag van ’t feest in Zwolle hangt mijn jurk voor die avond al klaar. Overdag ga ik gezellig met schoondochter en kleinzoon ergens koffie drinken. Op de heenweg fietsen we langs een winkel waar mijn oog valt op een rek met een superleuk jurkje. Niet kijken en al zeker niet kopen, ik heb ’t niet nodig. Op de terugweg fietsen we er weer langs, ik kan me niet beheersen en stop om alleen even te kijken. De jurk blijkt een koopje. Ik pak de juiste maat en zonder te passen reken ik af. Deze jurk doe ik vanavond aan! Heel even baal ik ervan dat ik voor de tweede keer binnen een week de ik-koop-geen-nieuwe-jurken-afspraak met mezelf heb geschonden. Maar zodra ik mijn nieuwe jurk aandoe, ben ik dat gevoel alweer kwijt. En wat het feest van die avond betreft, mocht het per ongeluk niet leuk worden, aan mijn jurk zal het niet liggen!